The Lucifer of Liège

Horns, and a collocation of human and animal anatomy




chained ankle, tasted apple, broken sceptre





The tear of Lucifer



Serpent's head

lucifer

Oh Lucifer
Why did you fall?
You were once loved, most above all.
Oh Lucifer
Why did you stray?
What wasn't there, to make you stay?

Oh Lucifer....



Oh Lucifer
Are you alright?
Has where you are been worth the fight?
Oh Lucifer
Can't you go back?
Or is it love that you attack?
Oh Lucifer....

ლუციფერი და არიმანი

ხშირად ეშმაკს წარმოგვისახავენ როგორც რქებიან, ჩლიქებიან, თმებიან, გაბრუძგნულ, წიელთვალება არსებად რომელიც მუდმივარ დაპირისპირებულია ღმერთთან, და ბოროტ ძალებს უდგას სათავეში. მისი მიზანი სიკეთის განადგურება და ბოროტების გამარჯვებაა რასაც უნდა მოჰყვეს ტოტალური მორჩილება და მართვა.

აღნიშნული თეორია ძირშივე მცდარია.
არ შეიძლება ეშმაკსა და ღმერთს შორის მიმდინარეობსდეს მუდმივი ბრძოალა რომელიც აუცილებლად ღვთის გამარჯვებით უნდა დასრულდეს. ესეთი შეხედულება მიგვიყვანდა აბსურდამდე, რადგან ვიცით, რომ ღმერთი ყოვლისშემძლე და ყოვლიმცდონეა და მის გარეშე არაფერი ხდება. ეს კი პირდაპირ ნიშნავს იმას, რომ ეშმაკი კი არ ებრძვის ღმერთს არამედ მის ბრძანებას ასრულებს და სულებს გამოცდას უწყობს აქ, მის სამფლობელოში. ამასგარდა მისი განდგომა მოხდა ისევ და ისევ ღმერთის ნებით, რადგან მის გარეშე (როგორც ბიბლია მოგვითხრობს) ადამიანს თმის ღერიც კი არ ჩამოუვარდება თავიდანო. ისიც სისულელეა როდესაც ეშმაკის საშინელს გარეგნობაზე ვსაუბრობთ, რადგან სანამ მას ამპატავზენა აიტანდა, სწორედ რომ სრულყოფილი იყო ყოველმხრივ, მით უფრო გარეგნობით, მისი ჩამომხობის შემდეგ კი არსებითად არც არაფერი შეცვლილა.

თუ ჩემს მიერ დაწერილი მცდარია, გამოდის, რომ ეშმაკი თავისი ნებით, ისე რომ ღმერთმა არაფერი არ იცოდა, განუდგა უფალს და ახლა დაუნდობელ ბრძოლაშია მასთან რისი საბოლოო შედეგიც არც არავინ ვიცით. ეს კი ასე არ არის. უფალი ყოვლისშემძლე, ყოვლისმცოდნე და უძლეველია.

მაგრამ ეს თემა ამისათვის არ გამიხსნია.
არსებობს ბოროტი საწყისის ორი მხარე - ლუციფერი და არიმანი.
ლუციფერი წმინდა ეშმაკისეული წარმონაქმნია, რაც ნიშნავს იმას, რომ მასში ამპარტავნება, შური და ძალაუფლებისაკენ სწრაფვა არსებობს და სულაც არ არის მიმართული უშუალოდ ადამიანთა განადგურებაზე. ლუციფერი, სიბრძნის, სილამაზისა და ყოვლისმომცველობის ღვთაება გახლდათ, სწორედ ის ვინც ღმერთს აუჯანყდა (ესაია წინაწარმეტყველის ქრონიკები), მაგრამ უშედეგოდ. დღეს კი მისი გამოსახულებები სწორედ ამპარტანვებაში, ფულში, ძალაუფლებსა და მუსიკაშია, რაც თავისთავად ემოციასაც (გრძნობებს) მოიცავს.

სხვა სახეა არიმანი, რაც უფრო ბოროტი საწყისის სატანურ სახეს წამოადგენს.
არიმანი ადამიანის მოძულე არსებაა, რომლიც უმნიშვმნელოვანესი მისია ადამიანთა ტოტალური გათიშვა, დაზოიმბირება და მართვაა. ის ვერ იტანს ადამიანს. საერთოდ სიტყვა "სატანა" უფრო შეეფერება მას ვიდრე "ეშმაკი" რადგან ეს უკანასკენლი უფრო ლუციფერული საწყისია.

ფილოსოფოსთა აზრით XXI საუკუნე არიმანული პერიოდის საწყისი ეტაპია, როდესაც ადამიანთა ტოტალური მართვა უფრო ხელმისაწვდომი და ადვილიგახდა. მათი ფიქრით ლუციფერული საწყისი კვდება და ქრება, თუმცა არავის არ უნდა დაავიწყდეს, რომ სანამ ერთი ადამიანი მაინც იარსებებს მასში, სადღაც შორს მაინც იარსებებს ლუციფერი, რომელიც ისევ შეეცდება მართვას და ბოროტი მიზნის მიღწევას. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ მიძინებული მკვდარს არ ნინშვანვს... საბოლოო გადასახედიდან კი თვით ბოროტ ძალებს შორისაც კი არის სხვაობა. არც მათ შორის გამარჯვებულს უწყის ვინმე. ლუციფერი?! არიმანი?!

ანუ სინამდვილეში არავინ არაფერი არ ვიცით და ერთი შეხედვით, ჭეშმარიტი თეორიები შეიძლება უაზრი ნაფლეთებად გვექცნენ. და გვახსოვდეს ისიც, რომ დედამიწა ეშმაკის უშუალო სამფლობელოა სადაც ყველა სული მოსულია დროებით საასპარეზოდ. ეს კი ნიშანია იმისა, რომ ყველაფერი დროებითია და ეს მხოლოდ გრძელი გამოცდაა, სადაც შეგიძლია მარტომ იბრძოლო შეგიძლია კი სხვა, ამ შემთხვევაში კი ლუციფერი ან არიმანი მიიხმარო.

თუმცა ამ დროებითობაშიც არის რაღაც ხიბლი და მათ შორის ღვთის ნება, რადგან ყველაფერი რაც ხდება მაინც უფლის სურვილია, რადგან მის გარეშე ამ სამყაროში არაფერი არ ხდება. ლუციფერი და არიმანი კი უბრალო არსბები არიან ერთ ყოვლისმომცველი ფენომენიდან რომელსაც ღმერთი ეწოდება.

არიმანი შუა საუკუნეების ქრისტიანულ (მათ შორის ბიზანტიურ წყაროებში, იუსტინიანეს დროს) მოიხსენიება როგორც ბოროტი სული აჰრიმან. ამის შესახებ წერია აღმოსავლურ რელიგიურ წყაროებშიც. განსაკუთრებით კარგად კი არიმანის საკითხს ავრცობს რუდოლფ შტაინერი, გერმანელი რელიგიათმცოდნე, ფილოსოფოსი და მეცნიერი. ნიცშეს ფილოსოფია გაკვრით ახსენებს არიმანს, თუმცა ხანდახან ლუციფერულსა და არიმანულ საწყისებს ან ერთ არსში მოიხსენიებს ან საერთოდ უარყოფს.

საერთო დასკვნა არიმანის შესახებ ასეთია:
არიმანი მიილტვის სრული ბატონობისა და ხალხთა დაზომბირებისაკენ, სადაც ინდივიდი უნდა გაქრეს და დარჩენილი მასა უნდა იმართოს. არიმანის ტექნიკასა და ტოტალიტარიზმში გამოიხატება, სადაც რობოტული საწყისები ბატონობენ. სატელევიზიო, საკომუნიკაცია და სხვადასხვა პროპაგანდა, მართველობის აქამდე უცნობი მეთოდიკა და ხერხები და ასე შემდეგ, მთლიანად არიმანულ მიზნებს უკანშირდება. თუმცა ეს ყველაფერი მაინც ემსახურება ერთადერთ მიზანს - არიმანი ვერ იტანს ადამიანს, ის უნდა გადანდგურდეს! არიმანი ითხოვს მორჩილებას და მონობას მისდამი, ლუციფერი კი პიქირით, ამპარტავნულ ცნობიერის გაღვიძებაში ეხმარება ადამიანს. არიმანი გაუნათლებლობისაკენ მიისწრაფის, ლუციფეირი კი ყველასა და ყველაფრის შეცნობისაკენ მოგვიწოდებს.

თუ ლუციფერის ე.წ. "ერა" ქრისტეს შობამდე III ათასწლეულში დადგა, ახლა არიმანის ეპოქა იწყება.
თუმცა ვიმეორებ, ლუფერი, როგორც ამპარტავანი, ლამაზი, მცოდნე, მაცდური სული მანამ იარსებებს და მართავს დედამიწის სამყაროს სანამ ადამიანი იარსებებს. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ, როგორც შტაინერი იტყოდა, ბოროტ საწყოსებს შორის ბრძოლა არასდროს დამთავრდება, მით უფრო, რომ ორივეს განსხეულება სხვადასხვა საშუალებით ხდებაო. საბოლოოდ კი ორივე მათგანზე (ლუციფერსა თუ არიმანზე) შეიძლება ითქვას ერთი, ისინი მიმზიდველი მარგალიტები არიან, რომლებიც ადამიანთა ავ საწყისებს მიზნის მიღწევაში დაეხმარებიან, მაგრამ ასეთი ბედნიერებიდან უფსკრულამდე ერთი ნაბიჯია.

მაგრამ მაინც, ვინ არის ანიქრისტე? ვინ მოვა მეორედ მოსვლის დროს? ამ კითხვაზე დეტაურ პასუხს ვერავინ გაგვცემს, მაგრამ ცხადია, მასში იბობოქრებს როგორც ლუფიერული ისე არიმანული საწყისი. თუმცა ლუციფერული საწყისი ბევრად უფრო საშიშია, რადგან ის, არიმანისაგან განსხვავებით, თესავს და ანადგურებს კიდეც, არიმანი კი მხოლოდ ანადგურებს.

და მაინც ეს ყველაფერი ემსახურება ერთ მიზანს, ადამიანის დავრდომილი სულის გამოწრთობას, რადგან ეს სამყარო გამოცდაა, რომელიც ღმერთის ნებით დაწესდა და მას წინ ვერავინ გადაუდგება. თუმცა ლუციფერი და არიმანი სწორედ ამ გამოცდაზე "ჩასაჭრელად" არიან მოვლენილნი, რადგან ამ სამყაროში ყველაფერი, თვით ეშმაკისა თუ სატანის არსებობა, მხოლოდ ღმერთის ნებას ემსახურება.

lucifer

Hebrew helel; Septuagint heosphoros, Vulgate lucifer, light-bearer

Names : The Latin name of Phosphorus, Venus as the morning star, the light bringer which heralds the dawn. Lucifer as a personification is called a son of Astraeus and Aurora or Eos, of Cephalus and Aurora, or of Atlas. He is called the father of Ceyx, Daedalion, and of the Hesperides.

Element/sin : Venus, Pride

Shape : He is described as a handsome angel riding a white horse and his face is characterized by a bright gladness

Rank : Prince of Hell, ex-Seraphim, Governor of Earth with 90 legions

Origin : Canaantie or Phoenician myth about Helel, who is the son of the god Shahar. Greek

Myths : Lucifer came in the Middle Ages to be a common appellation of Satan. The star of Rev 9:1-11 is a fallen angel who has been given the key of the abyss, from which he sets loose upon the earth horribly formed locusts with scorpions' tails.

Magic : sustain good marital relations, raise storms, and advise about hidden and spiritual matters.

Association : Satan, the King of Babylon, served by Stanackia and Agalierap (Grimorium verum), Prometheus

Source : Enoch, Apocalypse, Dante, Luc, The Grimoire of Pope Honorius, Crowley,

Quote :

The mind is its own place, and in itself
Can make a Heav'n of Hell, a Hell of Heav'n.
What matter where, if I be still the same,
And what I should be, all but less than he
Whom Thunder hath made greater? Here at least
We shall be free; th' Almighty hath not built
Here for his envy, will not drive us hence:
Here we may reign secure, and in my choice
To reign is worth ambition though in Hell:
Better to reign in Hell, than serve in Heav'n.

Milton Paradise Lost



"How art thou fallen from heaven
O day-star, son of the morning! (Helel ben Shahar)
How art thou cast down to the ground,
That didst cast lots over the nations!
And thou saidst in thy heart:
'I will ascend into heaven,
Above the stars of God (El)
Will I exalt my throne;
And I will sit upon the mount of meeting,
In the uttermost parts of the north;
I will ascend above the heights of the clouds;
I will be like the Most High (Elyon).'
Yet thou shalt be brought dow to the nether-world,
To the uttermost parts of the pit."


Isaiah 14:12-15

lucifer

ლუციფერს ალბათ წარდგენა არ ჭირდება.უბრალოდ ვიტყვი იმას,რომ ის ანგელოზთა აჯანყების მეთაური,სერაფიმების ლიდერი,ის იყო პირელი ვინ განუდგა ღმერთს ,რომელსაც ქონდა იმის ძალა რომ ღმერთს განდგომოდა.
როგორც ცობილია ლუციფერი ღმერთის უსაყვარლესი ანგელოზი იყო.რატომ მოუნდა მას ღმერთზე მაღლა დგომა?რატომ ფიქრობდა და ფიქრობს რომ ის ღმერთს დაამარცხებს?რატომ მიემხრო მას ამდენი ანგელოზი(თითქმის სამოთხის ნახევარი)?ამ კითხვებზე პასუხი ალბათ დიდი ხანი იქნება კიდევ დაფარული ხალხისაგან.უბრალოდ კი ასე შეიძლება ითქვას:მას ქონდა ძალა იმისა რომ იაჰვე დაემარცხებინა და აგერ უკვე რამდენი ბრძოლაა ის მას ამარცხებს.თუმცა ბრძოლა, ომის მოგებას არ ნიშნავს, მაგრამ ლუციფერი მაინც ასე თუ ისე მაინც აღწევს გარკვეულ წარმატებებს უფალთან ბრძოლაში.მაგალითად ისიც კმარა რომ ის ღმერთის საბრძანებელში შეიპარა და მისი საყვარელი ქმნილებები,რომლებზეც უფალმა მას „თაყვანისცემა“ მოთხოვა „შეაცდინა“(eritis sicut deus,scientes bonum et malum)“და იყვნეთ ვითარცა ღმერთი მეცნიერ კეთილისდა და ბოროტისა“.სისულელეა იმაზე საუბარი რომ ღმერთმა ის ხე ძალით დატოვა ედემში .და მართლაც თუ ასეა მაშინ რატომ დადგა ქერუბიმი სამოთხის აღმოსავლეთ შესასვლელთან მახვილით?“-შესასვლელთან დადგა ქერუბიმი, „მოტყინარე მახჳლითა იქცევისი, დაცვად გზასა ხისა ცხორებისასა“ (შესაქ. 3,24).“მოკლედ ხე რაღაც მნიშვნელოვანს წარმოადგენს და ის მხოლოდ ადამიანის თავისუფალი ნების გამომცდელი „ნივთი“ არაა.
ლუციფერსა და უფალს შორის ბრძოლაზე მრავალი თქმულება არსებობს.მათ შორის გამორჩეული “das bonderas”-ის,ორი დროშა-ს თქმულებაა.ორი დროსა,რომლის გარშემოც ორი ლაშქარი იკრიბება.იერუსალიმიდან გამოსულ ლაშქარს ქრისტე უდგას სათავეში,კეთილისა ყოვლისა მთავარსარდალი,ხოლო ბაბილონის ველზე დაბანაკებულ ლაშქარს კი caudillo(ესპ) ლუციფერი უდგას სათავეში.
რომ ლუციფერის განადგურება შეუძლებელია