Showing posts with label პოეზია. Show all posts
Showing posts with label პოეზია. Show all posts

Monday, November 28, 2011

მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი

ორგაზმის კიდევ ერთი დაუსრულებელი დოზა................


რაც უფრო შორს ხარ - მით უფრო ვტკბები!

მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი.

ხელუხლებელი - როგორც მზის სხივი,

მიუწვდომელი - როგორც ედემი.

და თუ არა ხარ ის, ვისაც ვფიქრობ, -

მე დღეს არ ვნაღვლობ, დაე, ვცდებოდე!

ავადმყოფ გულს სურს, რომ მას ოცნების

თეთრ ანგელოზად ევლინებოდე.

დაიწვას გული უცნაურ ტრფობით,

ცრემლით აივსოს ზღვა-საწყაული -

ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა

და სიყვარულის დღესასწაული.

1908

Wednesday, September 14, 2011

amrica

America I've given you all and now I'm nothing.
America two dollars and twenty-seven cents January 17, 1956.
I can't stand my own mind.
America when will we end the human war?
Go fuck yourself with your atom bomb
I don't feel good don't bother me.
I won't write my poem till I'm in my right mind.
America when will you be angelic?
When will you take off your clothes?
When will you look at yourself through the grave?
When will you be worthy of your million Trotskyites?
America why are your libraries full of tears?
America when will you send your eggs to India?
I'm sick of your insane demands.
When can I go into the supermarket and buy what I need with my good looks?
America after all it is you and I who are perfect not the next world.
Your machinery is too much for me.
You made me want to be a saint.
There must be some other way to settle this argument.
Burroughs is in Tangiers I don't think he'll come back it's sinister.
Are you being sinister or is this some form of practical joke?
I'm trying to come to the point.
I refuse to give up my obsession.
America stop pushing I know what I'm doing.
America the plum blossoms are falling.
I haven't read the newspapers for months, everyday somebody goes on trial for
murder.
America I feel sentimental about the Wobblies.
America I used to be a communist when I was a kid and I'm not sorry.
I smoke marijuana every chance I get.
I sit in my house for days on end and stare at the roses in the closet.
When I go to Chinatown I get drunk and never get laid.
My mind is made up there's going to be trouble.
You should have seen me reading Marx.
My psychoanalyst thinks I'm perfectly right.
I won't say the Lord's Prayer.
I have mystical visions and cosmic vibrations.
America I still haven't told you what you did to Uncle Max after he came over
from Russia.

I'm addressing you.
Are you going to let our emotional life be run by Time Magazine?
I'm obsessed by Time Magazine.
I read it every week.
Its cover stares at me every time I slink past the corner candystore.
I read it in the basement of the Berkeley Public Library.
It's always telling me about responsibility. Businessmen are serious. Movie
producers are serious. Everybody's serious but me.
It occurs to me that I am America.
I am talking to myself again.

Asia is rising against me.
I haven't got a chinaman's chance.
I'd better consider my national resources.
My national resources consist of two joints of marijuana millions of genitals
an unpublishable private literature that goes 1400 miles and hour and
twentyfivethousand mental institutions.
I say nothing about my prisons nor the millions of underpriviliged who live in
my flowerpots under the light of five hundred suns.
I have abolished the whorehouses of France, Tangiers is the next to go.
My ambition is to be President despite the fact that I'm a Catholic.

America how can I write a holy litany in your silly mood?
I will continue like Henry Ford my strophes are as individual as his
automobiles more so they're all different sexes
America I will sell you strophes $2500 apiece $500 down on your old strophe
America free Tom Mooney
America save the Spanish Loyalists
America Sacco & Vanzetti must not die
America I am the Scottsboro boys.
America when I was seven momma took me to Communist Cell meetings they
sold us garbanzos a handful per ticket a ticket costs a nickel and the
speeches were free everybody was angelic and sentimental about the
workers it was all so sincere you have no idea what a good thing the party
was in 1835 Scott Nearing was a grand old man a real mensch Mother
Bloor made me cry I once saw Israel Amter plain. Everybody must have
been a spy.
America you don're really want to go to war.
America it's them bad Russians.
Them Russians them Russians and them Chinamen. And them Russians.
The Russia wants to eat us alive. The Russia's power mad. She wants to take
our cars from out our garages.
Her wants to grab Chicago. Her needs a Red Reader's Digest. her wants our
auto plants in Siberia. Him big bureaucracy running our fillingstations.
That no good. Ugh. Him makes Indians learn read. Him need big black niggers.
Hah. Her make us all work sixteen hours a day. Help.
America this is quite serious.
America this is the impression I get from looking in the television set.
America is this correct?
I'd better get right down to the job.
It's true I don't want to join the Army or turn lathes in precision parts
factories, I'm nearsighted and psychopathic anyway.
America I'm putting my queer shoulder to the wheel.

Thursday, May 19, 2011

ტრისტან ტცარა ათამაშებს ”დადას” კუკლას

ტიციან ტაბიძე_დადა მანიფესტი


ჩემი სული დაგლეჯილი ხურჯინია
სპარსულ რომ ჩამოაქვს ენზელიდან
შიგ ეტევა მთლი აზიის სისულელე
და ხარკს არ გადაიხდის საკავშირო რესპუბლიკისთვის.
რაშეედრება, როცა ყრუ სომეხი მუცელს იცლის
ექსპრესის მოლოდინში ვოკზალის გადაღმა
თქვენ ყველას ოყნა გჭირდებათ თქვენი დედა მოვტყან
ჩემს იქით პარიზია…
ელისეის მინდვრები
ჩასუქებული ჟოფრი მოუტაციათ წმინდა ილიას ცხენეს
პოლ კლოდელი კოცნის ჩინელი ქალის ბალღამიან ფეხს
და ტრისტან ტცარა ათამაშებს ”დადას” კუკლას.
ვზივარ მოედანში.. შეღბილი ინით თათარი
ატორებს კამათლებს (ესეც კოსმეტიკაა და თავის გასართობი)
(ამბობენ არაბები ვარსკვლავთმრიცხველობენ).
უნდა იყო იდიოტი, რომ ძველებურად სწერო ლექსები
როცა სატურიის სანაობზე გლეხებს უხსნიან ელექტროფიკაციას
როცა პრეზიდენტია მიხა ცხაკაია.
მთაწმინდის შემოღამებას მარტო ბოზები ელიან
ერთი დარჩა ქუჩა გაუწითლებელი
ვის უნდა შენი ნაზი ლექსები
ორსული ქალიშვილები სიცილით იხოცებიან
თუ პოეტი ხარ, ყველაფერი მაგარი გქონდეს.


22 ოქტომბერი, 1923წ

Friday, August 27, 2010

იოანე შეფერი(ანგელუს სილესიუსი)

I know that without me
God can no moment live
Were I to die then He
No longer survive

I am as great as God
And he is small like me
He cannot be above
Nor I below Him be.

In me God is fire
And I am in Him its glow
In common is our life
Apart we cannot grow

He is God and man to me
To Him I am both indeed
His thirst I satisfy
He helps me in me need

God is such as He is
I am what I must be
If you know one, in truth
You know both him and me

I am the vine, which He
Doth plant and cherish most
The fruit which grows from me,
Is God the Holy Ghost

Friday, July 2, 2010

ლორელაი




ლორალაი-გერმანული მითოლოგიის „სირინოზი“.ლეგენდის თანახმად იგი სახლობს რაინის მახლობლად მდებარე კლდეზე.მას გრძელი ოქროს თმა აქვს,ზის კლდეზე და მომაჯადოვებელ სიმგერასთან ერთად ივარცხნის თავის თმებს.სწორედ ეს გამხდარა მრავალი გემისა და მეზღვაურების დაღუპვის მიზეზი.როგორც ცნობილია მისი მამა თვით მდინარე რაინია.
ლორელაით მრავალი მწერალი იყო დაინტერესებული,მათ შორის გოეთე და ჰაინე .მასზე მრავალი ლექსი თუ პოემაა შექმნილი. აი ორი მათგანიც.............

მე არ ვიცი ეს რას ნიშნავს:
არ მასვენებს სევდა მწველი
და დღემუდამ ხსოვნას ნისლავს
ეს ზღაპარი ძველთაძველი
ღამდება და ველზე გრილა,
მისდევს რაინს ტალღა წყნარი,
მწუხრის მზეში შეფერილა
მოციმციმე მთა და ბარი.
ზის ქარაფზე ტურფა ქალი,
დაუშლია დალალები,
ბზინავს ძვირფას მძივთა რკალი,
თმას ივარცხნის გამალებით.
ხელთ აქვს ოქროს სავარცხელი,
ზის და მღერის ჯადოსნურად,
მძლავრი ვნება და ნაღველი
მაცდურ ჰანგად ჩამოსხმულა.
მოხიბლულა ნაოსანი,
ხმა ტანჯავს და იმონებს,
ხედავს, მღერის ჯადოსანი
აღარ ხედავს წყალში ლოდებს.
ვიცი,ნავიც,ნაოსანიც
ჩაეხვევა მდორე რაინს,
ასე სურდა საოცარი
სიმღერებით ლორელაის.


…………………
უკვე ბნელა,უკვე ცივა,ნისლი სუდრავს თვალთა ხედვას,
რას დახვალ და გულს რა სევდა გიტრიალებს ტურფა მხედარს?
„ტყე დიდია ,შენ მარტო ხარ,დუმილია ზარდამცემი,
მშვენიერო პატარძალო დაამშვენე სახლი ჩემი.“
„დიდი არის მამაკაცთა მზაკვრობა და ცბიერება,
სევდამ დასცა და გატეხა ჩემი გულის ძლიერება.
ფუჭად მიხმობს შენი ბუკი, არა მჯერა შენი ფიცის!
ო ვაჯკაცო გამეცალე მე ვინა ვარ შენ არ იცი“
„მხიბლავს შენი ნორჩი ტანი, თითქოს ზეცით ჩამოსული,
დახატული მერანი და სილამაზე ჯადოსნური.
გიცან -ღმერთო შემეწიე დღე მომელის სწორედ ავი!
მშვენიერო შენ ხარ სწორედ ჯადოქარი ლორელაი“
„მართალს ამბობ,ქარაფზეა აზიდული კოშკი ჩემი
და ეხლება ღრმა რაინი ციხის ფუძე ზვირთთა ცემით
უკვე ბნელა,უკვე ცივა,ქარმა თავი აიწყვიტა,
ვერასოდეს ვეღარ გახვალ მეტად შენ ამ შავი ტყიდან."


p.s.ლექსის ორივე თარგმანი შესრულებულია აკაკი გელოვანის მიერ

Saturday, May 8, 2010

ზაზა კოშკაძე

ჩემმა ლექსმა გამოიჭრა ყელი,
ვტირი, ვტირი დავიღადრე ლოყა.
ლუციფერმა ჩამომართვა ხელი,
თვალებიდან ღმერთი გამომწოვა.

მამაჩემთან მიღალატა ცოლმა,
შვილმა ისევ მომაფურთხა სულში..
ჩემი სორო იცის ყველა ღორმა,
მე კი სიტყვაც ვერ გითხარი გუშინ..

სისხლი ათოვს ჩემი სულის თაღებს,
ციდან ცამდე ტანზე მაყრის ტაო.
ნახე როგორ მალამაზებს ცოდვა
და სიკვდილის ლურჯი სააქაო.

ჩემი კოცნით ანგელოზი მოკვდა,
ამ სხეულში ბუდობს შავი ჭირი.
ღმერთო როდის ჩავძაღლდები ნეტავ,
ღმერთო როდის გათავდება ფირი..

ერთხელ მაინც დაენახე მზეო,
ჩემს დახეთქილ და დაკაწრულ წვივებს.
მე ხომ შენი ცისარტყელა მტკივა
და ვეღარ ვგრძნობ ჩემს გარდაცვლილ სიზმრებს..

და ცახცახით ამიტანა შიშმა,
ვწვალობ, ვეღარ ვამოძრავებ ხელებს,
საფეთქელში რომ დავირტყა დანა
ან მხეცურად დავისერო ტანი.

ვტირი ვტირი დავიღადრე ლოყა,
ჩემმა ლექსმა გამოიჭრა ყელი..


..............
ამინ!

წყეულიმც იყოს სული შენი და არსება შენი,
წყეულიმც იყოს ხმა შენი სირინოზის ხმაზე უტკბესი,
წყეულიმც იყოს მზერა შენი წმინდანო ჩემო
და მაგ თვალების ჩემს სიზმრებში გამოდარება.

წყეულიმც იყოს ყელი შენი და მკერდი შენი
და შენი თმების ტაატი და ცეკვა ქარში,
წყეულიმც იყოს შენი სახის ყოველი ლანდი,
მე რომ სახლამდე მიმყვება და მიმყვება მარშით.

წყეულიმც იყოს ვარდისფერი ფეხისგულები
და მათი კოცნით დახეთქილი ჩემი ტუჩები,
წყეულიმც იყოს უწმინდესი ზეწარი იგი,
სად დამიტოვე შენი ტანის სუნი და სითბო.

წყეულიმც იყოს ყოველი გზა სადაც გივლია
და ის აღმართიც, ოდესღაც რომ მოჰყავდი ჩემთან,
მეწვის და მტკივა შენთან ყოფნის ყოველი წამი,
წყეულიმც იყოს სილამაზე გარდასულ დღეთა.

წყეულიმც იყოს ... მე დავხიე ჩემი ბიბლია,
წყეულიმც იყოს... მეზიზღები სულის კი
აწ და მარადის უკუნითი უკუნისამდე
დემდე,

წყეულიმც იყავ შენ...
წყეულიმც იყავ შენ...
ა მ ი ნ!



აუ ძალიან მაგარი ლექსებია.ჩემი აზრიტ ყველაზე გამორჩეული როგორც თავისი ასევე, ვარდისფერი ავტობუსის შემოქმედებიდანაც......

Thursday, April 22, 2010

ლიტანია სატანას



აიზუსტად ისეთ ხასიათზე ვარ როგორსაც ამ ლექსის მოსმენის შემდეგ განიცდის მსმენელი თუ მკითხველი.ბოდლერი  :)

ყველაზე ტურფა ანგელოზო, ყველაზე ბრძენო,

ღვთაებრივ ხოტბაწართმეულო, ბედით ნარქენო,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედრური!

გაძევებულთა ქვეყნის პრინცო, შენ, გალახულო, 
დამარცხდი, მაგრამ კვლავ უფრო მეტ ძალებს ნახულობ,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

მიწიქვეშეთის ყოვლისშემძლე დიდო უფალო,
ადამიანურ შიშ-ნაღველის გამრჯე მკურნალო,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

თავად კეთროვანთ და პარიებს, კრულ-შენაჩვენებს,
ვინაც აგემებ სიყვარულით სამოთხის წვენებს,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

შენმ ვინც სიკვდილი, სატრფო შენი, მძლე და ბებერი,
აქცია წყაროდ სასოების - მხიბლავ ბენტერის,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

ვინც მსჯავრდებულს უხდი წყნარ და მედიდურ მზერას,
რითაც ის წყევლის ეშაფოტის ყველა მაცქერალს,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

შენმ ვინაც უწყი, ხარბი მიწის რომელ კუთხეში
გადაუნახავს ეჭვიან ღმერთს ძვირ ქვათა ხრეში,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

ვისი გამჭოლი თვალიც ხედავს ღრმა რეგიონებს,
რომლებშიც სძინავთ უხვად ჩაფლულ რკინა-ლითონებს,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

შენ, ჩავარდნისგან ვისი გრძელი მარჯვენაც იცავს
მძინარ მთვარეულს, შენობების კიდეზე მცოცავს,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

შენ, ვინც გრძნეულად დაარბილებ ფლოქვებით ნასრეს
ნაგვიანევი ლოთის ბებერ ძვლებსა და სახსრებს,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

გაქნილო თანამონაწილევ, ვინც ბეჭედს თავისს
ასვამ ულობელ შუბლს კრეზუსის, ბილწის და ავის,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

ვინც ბადებ გულში და თვალებში ქალიშვილების,
ნაჭრილობევთა თაყვანსა და სიყვარულის ჩვრების, 

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

სანათო გამომგონებელთა, ლტოლვილთა ჯოხო,
ჩამოსახრჩობთა და შეთხმულთა სულის მეოხო,

ოი, სატანავ შემიბრალე მე უბედური!

შენ, მამობილო მათო, ვისაც შავბნელი წყევლით
ღმერთი განდევნა მიწიერ ამ სასუფევლით,

ოი, სატანავ, შემიბრალე მე უბედური!

Wednesday, April 21, 2010

აბელი და კაენი


აბელი და კაენი


აბელის მოდგმავ, ყლურწე და ჭამე:
ღმერთი გიღიმის კმაყოფილებით.

კაენის მოდგმავ, ტალახში სადმე
ჩაკვდი, შეჭმული შენი ტილებით.

აბელის მოდგმავ, ზვარაკი შენი
თვით სერაფიმთა გულს ეამება.

კაენის მოდგმავ, ცის განაჩენით-
დასრულდება კი შენი წამება?

აბელის მოდგმავ, ამდენი ხვავით
და საქონელით დაგიდგა დახლი!

კაენის მოდგმავ, შიმშილით მწვავით
გიყმუის კუჭი, ვით ძუკნა ძაღლი.

აბელის მოდგმავ, მიათბე ფაშვი
პატრიარქალურ შენს ცეცხლს და ქურას.

კაენის მოდგმავ, ამაოდ დაშვრი
მაგ ცივ ბუნაგში, საბრალო ტურავ!

აბელის მ,ოდგმავ, იმრავლე ათად,
თვით შენი ოქრო შობს თავის შვილებს!

კაენის მოდგმავ, ეგ ღორის მადა
შენივე გულს წვავს და აპილპილებს.

აბელის მოდგმავ, ღრღნი, თანაც რწმენით
როგორც ეს იცის ხეების მუმლმა.

კაენის მოდგმავ, ოჯახი შენი
ათრიე გზებზე სისხლმოწამლულმა.

...........

აბელის მოდგმავ! სულო ბოლოს სადმე
შავ მიწას მსუყე ნეშოდ ერგები.

კაენის მოდგმავ! შენ შენი საქმე
ბოლომდე არ გაქვს ჯერ ნაკეთები.

აბელის მოდგმავ, სირცხვილო შენი:
შუბთან იწვნია სახნისმა მარცხი!

კაენის მოდგმავ, ცას აწვდი ფრენით
და თვით უფალი ძირს დაანარცხე!


p.s:ბოდლერი დეკადენტური პოეზიის ერთ-ერთი თვალსაჩინო წარმომადგენელი.თუმცა ზოგის აზრით ის დეკადენტიზმს არ ეკუთვნის......